Hoi Mooi mens,
Omdat ik geloof in eerlijkheid, jij van mij gewend bent om altijd het echt verhaal te horen. Deel ik ook nu weer wat er de afgelopen dagen is gebeurt.
Oh wat was het thuiskomen de 10 dagen dat ik op Curacao rond liep. Dat gevoel wat ik geen woorden kan geven.
Het gaat verder dan vakantievibe, dan even weg zijn van de sleur.
Voor mij is het daar thuiskomen op diepe lage in mezelf.
Dat zorgt ervoor dat ik automatische de allerbeste versie van mezelf ben en leef.
Dat was niet fijn toen ik weer op het vliegveld stond te wachten op mijn vervoer naar huis.
Los van de kou in de buitenlucht, voelde ik een interne kou die niet op te lossen is met verwarming of extra kleding.
De eerste dag in Schiedam voelde onwenning, ik herken de plek en spullen, toch lijkt het alsof mijn bezieling eruit is.
JA, ik weet dat komt wel weer terug, als ik mij daar voor inzet. De vraag is echter of ik dat wil?
ZIEK!
Ik was er letterluck ziek van.
Mijn hele systeem was aan het resetten.
Ik ging door een proces van rouw, verlies en loslaten van wat mij zo dierbaar is.
Donderdag ‘dacht’ ik echt dat ik griep zou gaan krijgen. Natuurluck wist ik beter.
Wel moest ik hier iets mee.
Heel mijn systeem schreeuwde om aandacht, rust en liefde. Dat heb ik het dan ook gegeven.
Daarmee zijn de lichamelucke verschijnselen weer verdwenen, er is ook rust gekomen. Ik boek niet nu direct een ticket terug.
Ziek, kun je er dus zeker van worden wanneer je niet doet waarvan je voelt dat bij je past. Wanneer je kiest met je hoofd ipv je hart.
Gisteren leerde ik in een nieuwe training die ik aan het volgen ben, dat je hart een eigen bewustzijn heeft en dat dit vele malen groter is dan dat van je hoofd.
Je hart intellegentie is dus zeker de moeite waard om naar te luisteren.
Ik kwam terug omdat…..
Tja…..
Waarom kwam ik eigenlijk terug……?
ik had niet langer vrij gekregen van mij werk.
Mijn ticket stond op die dag.
Mijn appertement was na mij, al weer vol.
Toch, dat waren geen redenen om te gaan.
Als ik nu terug kijk, was niets van dat eigenluck een reden om te gaan.
Wanneer ik echt naar mijn hart had geluisterd, was ik gebleven.
Toch stapte ik in het vliegtuig terug naar NL.
Mischien ben ik daar wel het meest ziek van.
Ziek van dat ik op het momet dat het echt belangrijk voor mij was, niet naar mij hart heb geluisterd.
Nu ik dit zo voor je type, stromen de tranen (weer) over mijn wangen. Het doet op zoveel lagen intens pijn…
Ja, dat mag er ook zijn.
Het was alleen zo niet nodig geweest.
Ja, ik heb en fijn leven hier, mooie plek om te wonen, lieve mensen om mij heen. Dat is het ook allemaal niet. Daar ben ik oprecht super dankbaar voor!
Toch is het mijn enige verantwoording om goed voor mezelf te zorgen, naar mijn hart te luisteren ook al snapt niemand anders dan ik die stappen.
De komende tijd gaat uitwijzen hoe ik dit ga aanpakken en wat mijn pad is om te lopen. Er doen zich nu alweer allemaal opties voor, die ga ik in de rustige winterenergie de tijd geven om te ontwikkelen.
Natuurluck is het niet alleen maar pijn en verdriet!
Dit is wat ik eerder vandaag op mijn socials plaatste:
Vandaag start er weer een mooi mens voor 6 maanden coaching bij mij.
Want aan jezelf werken doe je niet in 1 sessie, 1 workshop of via gratis online weggevers.
Dat vraag lef, doorzettingsvermogen , moed en kracht.
Kracht om, om hulp te vragen, om je kwetsbaar op te stellen, om te kiezen voor jezelf en om je hart te volgen.
Dat is vaak iets buiten je comfortzone, buiten dat wat je gewend bent.
En daar lieverd ligt juist ook de groei, daar liggen de kansen, daar vind je de magie!
Zo trots en blij dat ook deze toffe klant voor mij gekozen heeft.
Vandaag was een mooie start van 6 super magische maanden!
Sparkle my dear, just sparkle!
Wat verteld jouw hart je?
Wat hoor jij wanneer je luisterd naar het gefluister van je intuiïie?
Durf jij daar naar te luisteren?
Liefs Bianca Maria a.k.a magicmaker
0 reacties