Wie is Bianca Maria?

Ik geloof…

  • dat liefde, plezier en hoop het leven een stuk leuker maken.
  • dat het allerbelangrijkste wat je in je leven kan doen, is lief zijn voor jezelf. Goed voor jezelf zorgen, daar ligt ‘de sleutel’ naar een fijn leven. Geen verantwoording afleggen, geen schuld en schaamte, geen maatschappelijke verwachtingen invullen, wanneer deze niet bij je passen.
  • dat je in elk moment de keuze kan maken om het anders/beter te doen.
  • dat als je beter weet, je beter kan doen.

Ook geloof ik in Unicorns, de kracht van de kleur roze, in knuffelen en de magie van het leven.

Mijn verhaal

Al zolang als ik me kan herinneren stel ik vragen, vragen over alles, waarom doe je dit, waarom ‘moet’ ik dat, waarom is dat voor jou belangrijk en ga zo maar door.

Het laat je nadenken over dingen die je misschien wel weg gestopt hebt omdat het makkelijker is op de korte termijn. Ik ben ontzettend geïnterseerd in wat mensen in beweging zet.

Dat vragen stellen, werd al snel bestempeld als vervelend, ik was te nieuwsgierig, ik paste mij aan, het verdween wat meer naar de achtergrond. Het bleef er wel, ik probeerde het gewoon te negeren.

Wel had ik dezelfde vragen over mijn eigen leven. Dat bracht onrust, veel onrust. Dus na een bezoek aan de huisarts kreeg ik antidepressiva mee naar huis, en ik mocht in groepstherapie. DAT riep nog meer vragen op! Ik was begin 20, had wat vragen over het leven en kreeg medicijnen, waarmee ik geen auto mocht rijden.

ALLES in mij, schreeuwde, ‘dit gaan we niet doen’ dus na 2 dagen ben ik mee gestopt. Er MOEST een andere manier zijn. Die groepstherapie heb ik ook zo snel als kon achter me gelaten, ik zat daar simpel weg niet op mijn plek.

Dus ik ging door met de dingen zoals ik ze deed. Als gevolg van die onrust, wisselde ik vaak van baan, had regelmatig een date, probeerde vanalles uit om te kijken wat ik er van vond, dat alles was het toch vaak niet.

Mensen die mij zagen/kenden leken dat allemaal niet te begrijpen, ik was rebels in hun ogen. Ook wel als ‘bewust tegendraads’ bestempeld. Dat begreep ik dan weer niet, want dat was het niet, echter uitleggen wat ik voelde of miste waarom het ‘het’ altijd net niet was kon ik niet.

Als je zag hoe mijn leven er uit zag, was daar opzich niets mis mee. leuke baan, huis en toffe vriendinnen om mij heen, we deden ook veel leuke dingen. Toch miste ik de echte voldoening. Ergens had ik voor mezelf besloten, dit zal het dan wel zijn. Dit is wat de meeste doen, iedereen lijkt het oke te vinden, dus wellicht moet ik inderdaad wat minder vragen.

 

Daarmee was het alles behalve ‘opgelost’!

Ik kwam in een burn-out terecht en leerde in het ‘herstel’ proces iets beter voor mezelf opkomen, grenzen aangeven en besluiten wat ik wil met elke vraag die er gesteld word. Ik besloot dat de baan die ik had niet bijdroeg aan mijn welzijn en nam ontslag.

Er volgde alsnel een nieuwe baan, waarin ik weer mezelf aanpaste. Inmiddels had ik wel geleerd dat ik HSP-er (Hoog Sensitief Persoon) ben. Dat verklaarde wel veel, echter bracht het nog meer onrust.

Ik vloog voor de liefde naar de andere kant van de wereld, dat bleek al snel geen liefde te zijn, op dat moment was er ‘iets’ in mij zo sterk daar moest ik wel naar luisteren. Door de actie uit te zetten waarvan ik voelde dat het NU moest, redde ik mezelf van heel veel ellende. De dagen daarna besloot ik altijd naar dat gevoel te luisteren.

Eenmaal weer op mijn werk, vertelde dat zelfde gevoel, dat die baan niet meer bij mij paste. Daar zat ik dan, een ‘vaag iets in mij’ wat me liet ‘weten’ dat ik ook deze baan weer moest opzeggen en mijn ‘verstand’ wat zei “hoe ga je dan je huur van je huis betalen lieve schat?” Ik besloot ‘mezelf niet aan te stellen’ en ‘gewoon’ te blijven werken.

Ondanks de schaamte die er opzat, luistede ik naar het ‘stemmetje’ in mij dat me liet weten dat ik deel mocht gaan nemen aan een training waarin ik zou leren omgaan met die gevoeligheid. Dat deed ik, in de hoop dat ik daar dan zou leren hoe ik ‘normaal’ kon zijn. Daar lag mijn grootste verlangen.

10 maanden later was het mij wel duidelijk, ik BEN echt anders!

Die gevoeligheid is best wel iets moois. Ook volgde ik een opleiding tot masseur. Daar in het allereerste praktijk moment, viel alles op zijn plek.

ALLES in mij, voelde dit is wat je hier komt doen, dit is wat je kan bijdragen, 

DIT IS WAAROM JE HIER BENT! 

Ineens waren er zoveel antwoorden. Ik besloot er ‘iets’ mee te gaan doen. Er ontstond een kans om mijn baan gedag te zeggen en een eigen bedrijf te starten. In al mijn enthousiasme heb ik dat gedaan.

Ik verhuisde naar een ander dorp, zodat ik vanuit huis kon gaan werken. Dat was de start van Lief Zijn Voor Jezelf.

Fast forward,

Ik bleef/blijf mezelf ontwikkelen, neem deel aan trainingen, workshops en masterminds. Ik doe dat wat me plezier brengt in het leven.

Zo verhuisde ik begin 2017 voor de liefde naar Rotterdam, ik zou op 2 locaties blijven werken en lekker samenwonen in Rotterdam. Ik stond aan het begin van een nieuw hoofdstuk in mijn leven, mijn bedrijf wat leuke vormen aan het aannemen was, samenwonen in een leuke stad, ik had er zin in.

Als donderslag bij heldere hemel, storte alles in met de woorden ” ik kan jouw vriend niet langer zijn”. Daar was het einde van die relatie een feit, daarmee stond alles op zijn kop.

Hoe had ik dit niet kunnen voelen, waar moest ik naar toe, wat moest ik als eerst doen, waar kon ik wonen, zoveel vragen kwamen er in mij op. Ik stopte met al mijn activiteiten voor mijn bedrijf, ik kon het niet meer.

Ik verkocht (bijna) al mijn spullen. Ik verlangde meer dan ooit naar een lichter leven. Ik besloot in Rotterdam te blijven, ik kon niet ‘terug’ naar Brabant.

Dat was 1 van de weinige dingen die ik zeker wist. Ik besloot dat vanaf nu, er alleen nog maar dingen in mijn leven mogen zijn die licht aanvoelen en iets bijdragen. Dat is de basis van al mijn beslissingen, ook nu nog.

Nog een fast forward, nu voel ik aan alles dat ik sterker ben dan ooit, ik heb zoveel mogen doorleven, voelen en meemaken, nu beter dan ooit kan ik zijn wie ik ben. Ik weet wie ik ben, waar mijn hart sneller van gaat kloppen en wat ik te bieden heb. Alles wat daar dus niet aan bijdraagt laat ik met liefde los. Zo leef ik licht.

Wie is Bianca Maria nu dan? Ik word intens gelukkig van salsadansen, de zon, maan en sterren, van aan zee zijn, in bad liggen en bloemen en vlinders. Ik hou van mijn lieve vrienden en vriendinnen, familie en het knuffelen met de ukken die mijn ‘tante’ noemen.

Samen met hun mooie herinneringen maken vult mijn hart met liefde en dankbaarheid. Ik ben dol op reizen, wandelen, zwemmen en ik lach veel, hard en ook om mezelf 🙂 Ik mediteer regelmatig, schrijf dagelijks op waar ik dankbaar voor ben. Ik luister naar mijn gevoel en geniet van alle momenten in het leven.

Juni 2020 Er kwam een kans op mijn pad om weer te starten met de werkzaamheden onder de naam Lief Zijn Voor jezelf. Deze kans heb ik met 2 handen vastgepakt en daar was ik weer ‘up and runnig’.

Veel bekende klanten wisten direct de weg weer te vinden en ook al snel kwamen er nieuwe bij. Zo TOF! Er bleef een ‘onbestemd’ gevoel in mij ‘ronddwalen’.

Vanuit rust, stilte, vragen stellen en voelen ontwikkelde ik zoveel door dat ik bij een ‘nieuwe laagje’ in mijnzelf kwam. Een krachtige vrouw in mij stond op! Ik heb haar omarmt. Ik verzorg haar elke dag met veel liefde. Ik vraag wat ze nodig heeft, hoe ik haar het beste kan laten zijn wie ze is, want DAAR ligt mijn kracht.

Door te zijn wie ik ben. Helemaal, 100%, ongeremd en puur kan ik jou ondersteunen, begeleiden en laten zien wat ik voor je zie. Dat is waarvoor ik wil leven. Ik wil jou de magic van het leven laten ervaren, zodat je meer gaat leven op jouw voorwaarden, meer gaat genieten en van jezelf gaat houden, want DAT is wat de sparkles aan het leven toevoegd.

Ik kijk er naar uit om je te mogen ontvangen in mijn praktijk on of offline!

Lief Zijn Voor Jezelf. A drop of magic.