elke dag tranen in mijn ogen,

elke dag een lach op mijn gezicht.

elke dag de vraag ‘waarom’

elke dag de vraag ‘hoe’

elke dag hoop in mijn hart

elke dag vertrouwen in mijn buik

elke dag nieuwe inzichten

elke dag nieuwe kansen

elke dag verdriet

elke dag liefde

elke dag liefde

‘New beginnings are often disguised as painful endings.’

‘If you were born with the weakness to fail, you were born with the strength to rise.’

‘Oude manieren openen geen nieuwe deuren.’

‘Moving on can be scary but it’s not as hard as staying, when you know it’s time to go.’

‘Note to self : Let shit go.’

‘Focus on the powerful, euphoric, magical, synchronistic, beautiful parts of life, and the universe will keep giving them to you.’

‘Those who don’t believe in magic will never find it.’

En dan staat je leven op zijn kop maar valt alles toch op zijn plek. Elke dag gebeuren er dingen die ‘te toevallig’ zijn. Elke dag mooie momenten waar ik heel veel van leer.

De situatie nu is bijzonder vervelend en toch loop ik over van geluk. Elke dag nieuwe inzichten.

De Brienenoordbrug

Als ik richting Rotterdam rijd en ik ben op de Brienenoordbrug dan voel ik me thuis. Dan kom ik ‘ de stad’ binnen en dat voelt vertrouwd, fijn en als mijn thuis. Echter is dat ook anders nu. 2 Weken geleden rijd ik weer naar Rotterdam, muziekje aan op de brienenoordbrug en ik hoor dit:

“Waar wil jij heen? Waar dan?

Waar wil jij heen? Waar wil jij heen?

Waar wil jij heen? Waar dan?

Waar wil jij heen? Waar wil jij heen?” ‘Broerderliefde- Jungle’

Tja, daar zit je dan in de auto, een duidelijkere vraag kan er niet aan je gesteld worden. Die kwam binnen.

Waar wil ik heen? Wat wil ik met mijn leven? Wat wil ik überhaupt? Wat voel ik?

Elke dag zoveel vragen die door mijn hoofd spoken. Los van de ‘ waarom’ en ‘hoe’ vragen. Want natuurlijk vraag ik me elke dag ontelbare keren af:

waarom het niet zo mag zijn?

waarom ik niet samen met hem oud mag worden?

of ik ooit nog zoveel van iemand kan houden?

of ik ooit nog zoveel vertrouwen en vrijheid kan voelen in een relatie?

hoe ik nu verder moet?

hoe het nu gaat met de dromen die we samen hadden?

of ik ooit nog iemand vind waar ik zo intens gelukkig van word?

of we misschien toch nog bij elkaar gaan komen?

wat nu het belangrijkste en meest logisch is om te doen?

De laatste 2 weken waren echt een achtbaan van emoties, gevoelens, gedachten en gebeurtenissen.

Onbestemd.

Ik wilde wel, maar ik kon niet. Ik kon wel maar ik wilde niet. Als mensen aan me vroegen: ‘ hoe gaat het nu met je?’ gaf ik als antwoord: ‘ onbestemd’.

Genieten
Er was een festivalweekend salsadansen. Daar heb ik intens van genoten. De mooie jurkjes bleven deze keer thuis, mijn chilkleren gingen wel mee. Dit weekend was van mij. De confrontatie was groot. Liedjes die me aan ‘ons’ deden herinneren, een man met dezelfde parfum die me ten dans vroeg. Veel mooie mannen die een gesprekje met me aangingen, maar niet 1 kwam ook maar in de buurt van het gevoel wat ik krijg als ik terugdenk aan het zien van mijn ex. Dat alleen al ‘ mijn ex’ hardop uitspreken laat de tranen in mijn ogen springen. Maar ik was er met mijn lieve vrienden, er was een veilige plek. De zon scheen, overal muziek en ik heb super veel en fijn gedanst. Ik heb alleen dat gedaan waar ik me goed bij voelde. Voor het eerst in jaren, 4 dagen lang ontspannen, gedachteloos, met niemand rekening houden, ik voelde me vrij en helemaal oke met wie ik ben, helemaal in het moment.

Werk.
Zondag was ik weer thuis. Om op maandag weer aan het werk te kunnen gaan. Dat dacht ik, maar mijn lijf stak daar een stokje voor. Na een skype-gesprek met mijn coach moest ik weer terug naar bed. Dat was wel even een dingetje. Ik wilde zo graag voor jou een blog schrijven om je te inspireren. Maar het kon niet, ik moest ook nu weer echt lief zijn voor mezelf en gaan slapen. De dagen daarna ben ik op Texel bij vrienden geweest, dat was goed. Daar voelde ik heel goed hoeveel verdriet er zit, maar ook hoe ontzettend veel ik van mezelf hou, hoe blij ik word van tijd alleen doorbrengen. Dat maakt me sterk. Tegelijk besefte ik ook maar al te goed dat dit nog wel wat meer tijd gaat kosten om te verwerken dan ik een week geleden gehoopt had. En dat is helemaal oke.

Ik leef mijn leven nu echt per dag. Gelukkig is het vakantietijd en kan ik me dat dus ook veroorloven met mijn bedrijf.

Lief zijn voor mezelf
Ik ben lief voor mezelf. Ik voel een enorme kracht in me opkomen. Iets zegt me dat dit het belangrijkste keerpunt gaat zijn in mijn leven tot nu toe.

Laatst zei ik tegen een vriendin “ het is al vaker niet fijn geweest wat ik heb meegemaakt, het is er altijd beter op geworden. Nu is het echt heel erg fucked-up, dus kan het alleen maar heel veel beter worden. Dat is mijn houvast voor nu”. Ze reageerde met een lach, “dat is een echte Bianca uitspraak en gedachte”.

Dat is ook zo, ik heb de afgelopen 15 jaar zoveel geleerd en mezelf ontwikkeld, doorleeft en doorstaan dat ik weet en voel dat het nog veel beter gaat worden. Mijn mindset is zo getraind dat ik niet anders kan dan vooruit kijken, positief denken en lief zijn voor mezelf.