Hoe vaak zeg jij iets dat je wel zou willen en doe je er vervolgens niet alles aan om dat te bereiken?

Hoe vaak zet je niet eens de eerste stap?

Ben eens heel eerluck naar jezelf? Want wanneer je moeite of iets meer moeite zou doen voor de dingen die je graag wilt, had je waarschijnluck een heel ander leven gehad. Dat leven waarvan je praat of droomt.

Hoe komt het dan dat je niet doet wat er nodig is om dat te bereiken? In je hoofd komen nu vast een aantal redenen op waarom dat niet zo is.

Wanneer je echt eerluck bent weet je dat, dat allemaal smoesjes zijn.

Er zijn nameluck altijd succesverhalen te vinden van mensen die vanuit een soortgelijke situatie (of nog ‘slechtere condities hadden) zijn gekomen en wel hun dromen hebben waar gemaakt.

Dus, dan is een goede vraag ben je echt bereidt om dat te doen wat nodig is.

Zo is dat hier niet anders. Ook ik mag nog veel meer van die Bulllshit die ik tegen mezelf vertel overboord gooien om mezelf dat leven te gunnen waar ik zo van droom.

Elke dag zet ik daar stappen in, de ene keer wat groter dan de andere keer. Ook dit zal een altijd durend proces zijn verwacht ik.

Het is dan ook goed om jezelf de vraag regelmatig te stellen: Ben ik bereid om bereid te zijn om het werk te doen.

Dat vroeg mijn businesscoach mij 2 sessies terug ook. Er zat frustratie bij mij, dat ik sommige dingen echt wel weet, maar op de een of andere manier maar niet doe en daarom dus nog niet ben waar ik had willen/kunnen zijn.

Voor een deel komt dat voort uit mijn astrologische blauwdruk dat is geen excuus wel een ding om rekening mee te houden en om uit te zoeken hoe de dingen die ik dus wel wil doen en maar niet doe, wel kan gaan doen op een manier die bij mij past.

Ook stelde ze mij de vraag, “are you willing to be willing?”

Daar raakte ze iets. Ben ik echt bereid om alles te doen? Ben ik bereid om die extra stappen te zetten? Ben ik bereid om nu de zaadjes te planten zodat ik ‘later’ de vruchten kan plukken? Daar ging ik mee aan de slag.

Wat ik dan doe? Ik zoek de stilte op. Mijn telefoon gaat dan voor uren op vliegtuigstand en ik ga zitten met mijn gevoel, stel mezelf vragen, en laat de energie vrij stromen in de vorm van woorden.

Dan schrijf ik alles op wat in mijn hoofd op komt, wat ik voel, wat ik door krijg, alles. Of ik nu begrijp wat ik schijf of niet. Ik schrijf. Ik ga voelen wat er in mij op komt en wat ik daar mee kan.

Zo ontstaat er een antwoord in mij wat ik ook echt kan dragen. Ik roep dus niet zomaar iets om antwoord te geven. Het ontstaat.

Afgelopen vrijdag was daar het vervolg, nu was ze ‘minder aardig’ (dat is uiteraard haar rol). Ik riep zei dingen die ik wil, ze vroeg me naar mijn plan. Waarop mijn antwoord “I will just flow” was. Daar kreeg ik pittige respons op (en terecht, dat is geen businessmodel).

Ze liet me inzien dat ik nu mocht kiezen wat ik wil met mijn bedrijf, dat ik nu letterluck op een 2 sprong sta en dat het mijn keuze is.

Ook liet ze me zien waar in mijn astrologische blauwdruk die frictie vandaan kwam en hoe ik dat om kan zetten.

Na de sessie zat ik wederom met mezelf in stilte. Mijn hoofd ‘vond’ hier wat van. Ik voelde de weerstand in elke cel van mijn bestaan.

Ik maakte de keuze! Ik maakte een plan en binnen een uur stond er een plan voor nu tot dec 2022. Dat is al meer dan er de afgelopen 12 maanden aan plan is geweest.

Daarna voelde ik het opkomen, spierpijn, niet lekker zijn (het lijkt op griep).

Omdat ik dit wel vaker als lichamelucke reactie heb op emotionele gebeurtenissen weet ik wat er gaat gebeuren. Ik voel me 24 tot 36 uur na de trigger echt niet oke, tot aan koorts toe. Daarna ben ik getransformeerd en klaar voor de volgende stap.

Zo ook nu. Vrijdag avond vroeg naar bed, zaterdagavond nog eerder naar bed, en nu zondagavond lijkt het alsof er niets gebeurd is.

Ik ondersteun mezelf in deze tijd uiteraard met mijn oliën, edelstenen en liefde, kijk waar ik zoveel als kan, kan rusten laat het er zijn.

Onderzoek mijn gevoel en kijk naar hoe ik dit voor mij kan laten werken.

Dit is wat het met je kan doen wanneer je door dat ongemakkelucke stukje van groei heen gaat, dit is hoe het voor mij voelt als ik groeipijn heb. Wel kies ik er dus bewust voor om wel door te gaan met de coaching en de groei hoe naar ik me soms ook voel en ook hoe fucking spanned ik het vind om te doen wat ik nu mag gaan doen.

Toch ga ik het wel doen. Omdat ik echt elke dag wel bevestiging krijg dat het nodig is.

Elke dag krijg ik wel een berichtje van iemand om mij te bedanken voor de inspiratie die ik voor ze ben en welke vorm dan ook, of ik krijg de vraag hoe ze liever voor zich zelf kunnen zijn meestal komt die trouwens indirect

Dus het is nodig dat ik meer mijn verhaal en kennis ga delen. Ik deel dat nameluck niet voor mij, ook niet voor de likes, want heel eerlijk ik kijk niet eens hoeveel er dat zijn.

Ik deel mijn verhaal omdat ik dus weet dat ik er andere mee help en al help ik elke dag met mijn verhaal maar 1 iemand is dat voldoende. Want over 1 jaar heb ik dan al 365 mensen kunnen helpen en zo door. Hoe mooi is dat!

Dus ik blijf het werk doen, ook al lig ik dan zo (zie foto) met regelmaat op zaterdagavond in bed.

Ook al is het mega spannend en weet ik dat ik mensen hierdoor ga verliezen (ja, ik weet ook dat er andere bij gaan komen).

Ik blijf mij verhaal en kennis met je delen. Ik zal gaan en blijven werken aan mijn zichtbaarheid, daar helpen (puur technisch) likes en reactie op mijn berichten echt wel bij, dus doe dat niet voor mij maar voor jezelf of voor de ander die zo ook mijn berichten gaat zien.

Ik zal ook meer gaan delen over hoe ik dan iets voor je kan doen (nog veel, heel veel spannender) want nu gaat het dan toch echt op verkopen lijken. Toch ga ik het doen. Juist voor de ander

Dit was weer een kijkje ‘achter de schermen’ om je te laten weten dat hier dingen met regelmaat ook echt een uitdaging zijn.

Het hier ook echt niet altijd alleen maar over rozen gaat.

Dat ik er voor kies om het werk te doen, ook wanneer het makkelucker lijkt om het niet te doen.

Wat kies jij?

Drop het in de comments

Liefs Bianca Maria a.k.a magicmaker