Deze uitspraak veranderde mijn dag.
Hoe een dagje shoppen met mijn vriend ( en zakenpartner ) mijn visie op mijn doel duidelijk maakte en wat jij daarvan kan leren lees je nu.
Rotterdam; een stad die bruist van de energie. Normaal gesproken is het dan voor mij als ‘hsp-er’ aan te raden om mezelf even af te schermen voordat we de deur uitgaan. Niet aan gedacht.. Niet zo slim wist ik aan het einde van de middag..
Rond half 11 gingen we gezellig aan de wandel richting stad. We zijn een goed team dus het beloofde een leuke dag te worden en de eerste aankopen (voor hem) gingen gesmeerd. Even rondkijken, passen, dit alles ging gepaard met veel lol en dan beslissen. Al verder wandelend kwam het gesprek op een netwerkavond waar ik binnenkort naar toe ga. In de uitnodiging stond een duidelijke dresscode. En gezien de avond waar ik naartoe ga snap ik het wel, maar ik vind het vooral stom. Waarom mag ik niet gewoon mezelf zijn. “ Je doet zaken met mij om mij of niet! En niet omdat ik een of ander stom ‘sjiek’ pak aan heb.’
Daar was een verschil van mening.
Hij: “Schat, als je je begeeft in de zakenwereld, pas je jezelf aan. Wil je wat van die mensen leren of niet? Wil je dat ze jou en je bedrijf en ons doel serieus nemen of niet? Wil je je dromen gaan waarmaken of niet? Ik steun je in alles, het is aan jou wat je gaat doen…”
Ik: ……… En voor de mensen die me een klein beetje kennen is het feit dat ik stil ben bijzonder te noemen.
Hij: “Heb je niks te zeggen?”
Ik: “Ik vind het stom! Ik wil mezelf niet verliezen als ik aan mijn droom werk. Mijn bedrijf is wie ik ben, dat kan ik niet in een sjiek pakje stoppen. Ik wil juist laten zien dat door jezelf te blijven en niet mee te gaan in de grote stroom, je gelukkig kunt zijn!”
Verdriet
Op dat moment stonden de tranen in mijn ogen. Ik voelde zoveel verzet en verdriet opkomen. Ik hoorde zijn verhaal en voorbeelden aan. Ik snapte wat hij me wilde vertellen. Maar ik wilde het niet. Alles in mij schreeuwde: een zwarte ‘zakelijke’ tas is stom en past niet bij mij. Sowieso wil ik niet in een strak pak met strakke tas.. Het verzet bleef een tijdje aanhouden en al mopperend liep ik mee winkel in en winkel uit.
Hij: “We gaan op zoek naar een leuke tas die bij je past.”
Ik : “Leuk is niet aan de orde nu want dan kies ik voor roze, en dat kan nu niet.”
Hij: Lacht….
Hij zegt dat hij begrijpt wat ik bedoel, en legt uit dat ik mijn liefde voor roze en eenhoorns niet hoeft los te laten en dat het vooral belangrijk is dat ik mezelf blijf. Maar dat het soms ook belangrijk is om me een heel klein beetje aan te passen aan mijn omgeving.
Er zijn inmiddels een aantal tassen – strak, zwart – voorbij gekomen waar ik dan heel misschien nog wel over na wil denken om te kopen. Echt gelukkig word ik er niet van. Natuurlijk merkt hij dit. We gaan lunchen en het blijft onderwerp van gesprek. De rust die er nu is omdat we even zijn gaan zitten, zorgt ervoor dat ik even rustig kan ademhalen en echt kan luisteren naar wat hij zegt.
Ingeving
Terwijl ik hem hoor praten, herinner ik me ineens de belofte die ik met mezelf gemaakt heb in juni : “I gotta do whatever it takes to make this to a succes!”
Verlangen.
Ik voelde opnieuw het verlangen om echt iets in de wereld te betekenen. Om mijn bedrijf echt op de kaart te zetten. Lief Zijn Voor Jezelf te laten knallen. Ik wil 1.000.000 vrouwen helpen. Ik wil een boek schrijven, op tv komen. Niet voor mezelf, maar juist voor al die andere vrouwen die ik wil helpen. Mijn missie is: om met mijn zoektocht van 30 jaar, non stop zelfontwikkeling en mijn gave, al die andere vrouwen te laten stralen.
Uit mijn comfortzone
“Oke let’s do this” “Oke, ik ga op zoek naar een tas die past bij het plaatje waar ik binnenkort onderdeel van ben. En als het nodig is zelfs een mantelpak! Dan wil ik wel 1 muur roze op ons kantoor!!!” Ik heb geleerd dat het als ondernemer belangrijk is om altijd te onderhandelen, dus dat oefen ik dan ook maar meteen even. Want dat ligt ook ver buiten mijn comfortzone.
Het gesprek ging nog wat dieper. Waarom vind ik het zo lastig om sommige van mijn overtuigingen los te laten? Wat is er mis met een klein beetje aanpassen? Het was een prettig gesprek. Hoewel ik niet alles even goed onder woorden kon brengen kon ik heel goed voelen wat het met me deed. Ik weet waar dit vandaan kwam en vooral hoe ik hier iets mee kan doen. Ik hoop dat het me helpt om er een volgende keer niet meer zoveel moeite mee te hebben.
Geslaagd.
Het leek een lange middag te worden. (wat niet in de planning stond) Ik merkte dat mijn energie weg was. De prikkels deze dag waren me net iets teveel geworden. Ik wilde nu slagen. Ik had zijn support nodig om dit te doen. Tussentijdse conclusie: ik heb een dure smaak… mmmhh dat is ook niet zo handig..
Weer een winkel in en daar… tussen wat schoenen in ….stond daar een zwarte tas met de tekst:
HAPPY GIRLS ARE THE PRETTIEST.
Het formaat goed, kleur goed (voor dit doel), investering minder…
We liepen naar buiten en zeiden ongeveer tegelijkertijd: “deze spreuk dekt de lading!”
Een aantal winkels en wat leuke tassen verder werd het duidelijk : Terug naar die winkel. Ik wil 1.000.000 vrouwen helpen om lief te zijn voor zichzelf. Dus niet verder zoeken. DAT IS MIJN TAS. Mijn energie piekte op dat moment en gelukkig was de tas er nog. 5 Minuten later was ik de gelukkig eigenaar van een prachtige, strakke zwarte tas. Geslaagd.
Wat kun jij leren van deze dag.
- Ga je de deur uit naar een onbekende omgeving, sluit je energie/aura af. Dat helpt je de dag beter door te komen.
- Word je getriggerd om uit je comfortzone te stappen, zoek dan naar een manier die bij je past.
- Maak wel de stap buiten je comfortzone en kijk hoe het bevalt.
- Voel je verzet, kijk dan wat daar achter zit en hoe reëel is het?
- Biedt iemand je hulp en inzichten aan, luister dan echt.
- Wat het resultaat ook is, vier dit. Elk stap die je zet, is het vieren waard.
- Leer je les, en blijf jezelf uitdagen. Het leven is te kort om altijd voor de veilige weg te kiezen.
Nu willen we natuurlijk een foto van die tas zien!
#goedgedaanmeid #jekunthet
Dank je 🙂 Voor een foto van de tas zie foto bovenaan het blog 🙂