Lieve, mooie, krachtige, gevoelige, sexy en fantastische vrouw en/of meisje.

Sister, 

Hoe je aangesproken wilt worden, maakt mij eigenlijk ook niet zoveel uit. 

Deze ochtend voelde ik heel sterk dat ik je een bericht wil sturen, iets met je wil delen, vragen hoe het bij jou zit en of we godsnaam elkaar eens kunnen versterken i.p.v. elkaar alsmaar naar beneden halen, kritiek op elkaar leveren en zoeken naar de minpunten bij elkaar. 

Laat me je meenemen in wat er bij mij gebeurde. 

Ik voelde me al een paar dagen alsof ik het liefste alleen wilde zijn (hier ook wel zoveel mogelijk gehoor aan gegeven). 

Was extra moe en voelde enorm veel onrust in mij. 

Ik besloot om wat losse eindje, echt los te laten. Wanneer ik in deze vibe zit, heb ik totaal geen behoefte aan mensen die weinig tot niks toevoegen, dat deel ik dan ook direct met ze. 

Opgeruimd staat netjes toch. 🙂 

Gistermiddag had ik een enorme behoefte aan zoete en lekkere dingen, wilde ik lekker onder een warme douche gaan staan en had ik eigenlijk nergens echt zin in om te ondernemen (ik had het dus wel zien aankomen).

Vanmorgen, ongesteld. 

Gelukkig! 

Ik ben altijd blij wanneer ik weer ongesteld ben, dat klinkt misschien wat ironisch. Ik vind het namelijk super tof om te merken dat mijn lichaam ‘gewoon’ doet wat goed is. Dat mijn lichaam zo super slim is. 

Toen ik vanmorgen in de badkamer stond en een poging deed om op ‘snel’ klaar te zijn om te gaan werken, betrapte ik mezelf erop dat ik enorm aan het ‘vechten’ was tegen mezelf. De energie was er gewoon niet. 

Met dat besef, SISTER, kwam er een enorme drang om je aan te spreken door een blog. Ik wil zo graag dat jij dit leest, dit voelt en er ook wat mee doet, want samen zijn we zo sterk! 

Ik heb vandaag niet de energie op ‘snel’ te zijn. Ik ben mega mega gevoelig voor alles wat in mijn ‘energie’ komt en heel veel dingen ‘vallen’ vandaag dan ook echt helemaal verkeerd. Dat mag ook allemaal, daar is namelijk niets mis mee.

Ik wil de dagen vlak voor en tijdens mijn menstruatie, een lege agenda hebben, ik wil niet sociaal wenselijk gedrag laten zien (dat wil ik normaal al niet, nu nog veel minder). Ik wil thuis zijn, mijn lichaam de rust geven waar ze om vraagt. 

Nu ben ik deze ronde 2 weken ‘te laat’ ongesteld geworden. 

Is dat wel zo? 

Wie zegt dat? 

Ik weet dat het gemiddelde 28 dagen is, ik ben niet gemiddeld en ik wil het ook niet zijn. 

Ik weet waarom deze periode langer was, Ik heb griepverschijnselen gehad, dus mijn prachtige lijf heeft gevochten tegen de indringers die er waren en heeft ervoor gezorgd dat ik heel weinig last hiervan heb gehad. Waar ik haar dankbaar voor ben. Dus mijn menstruatie is wat later nu, lijkt me prima toch. Er waren andere ‘dingen’ waaraan gewerkt moest worden. 

Ziek zijn, is nu zeker een taboe, want niemand lijkt dit jaar nog ‘gewoon griep’ te hebben, daarbij komt dan ook nog het taboe op praten over ‘onze cycli’. 

Want er wordt van ons verwacht dat ongeacht hoe we ons voelen, we ‘gewoon’ kunnen blijven functioneren. Is het je wel eens opgevallen dat je, niet alleen rond je menstruatie maar ook op andere dagen in je cyclus niet goed mee kan in het ritme wat er van je verwacht wordt. 

Praten over hoe we ons voelen, doen we sws veel te weinig, dan komt er nog bij dat we veel dingen ook zelf wegwuiven. 

Die hoofdpijn, buikpijn, je even niet zo lekker voelen, slechter kunnen concentreren en alle andere dingen die er bij kunnen komen kijken, ‘horen er nou eenmaal bij’……. 

Los dat daar ook veel aan te doen is wanneer je meer en meer je echt naar je lichaam gaat luisteren en de juiste ondersteuning vind. 

‘Dat hoort erbij’… Als dat, dan al zo is. Waarom ‘moeten’ we dan ook nog mee in de race om altijd perfect te zijn? 

Waarom zijn we niet wat liever voor onszelf en zeggen we, “vandaag heb ik hoofdpijn, ik weet dat het erbij hoort, mijn lichaam werkt hard en heeft dus rust nodig. Dus die geef ik het ook”? 

Zou dat niet de maatschappij moeten zijn waar je in wilt leven? 

Dat er ‘gewoon’ ruimte is voor dat. Dat we dat als krachtig en moedig zien i.p.v. als een minpunt en ons zwak voelen omdat we niet kunnen voldoen aan dat idiote beeld wat er neergezet is van een of andere supervrouw. 

Daarbij zag ik vanmorgen op de verpakking staan van het nieuwe ‘sponsje’ wat ik aan het testen ben (als vervanging voor tampons), dat we er mee kunnen sporten, zwemmen naar de sauna kunnen gaan en sex kunnen hebben. 

Allemaal heel erg fijn en goed voor je, wanneer je, je goed voelt. 

Toch? Zou het niet heel mooi en fijn zijn als er gewoon (minimaal) een paar dagen per maand even niets hoeft, dat je mag rusten. Dat je lichaam de tijd en ruimte krijgt om DAT te doen wat goed voor je is, zonder dat we daar van alles van vinden, zonder dat we van alles ‘moeten’ dat we dus gewoon even mogen zijn. 

Wanneer we naar de natuur kijken is er namelijk ook zo’n periode, elke maancyclus start met ‘nieuwe Maan’ dan is ze bijna niet te zien vanaf de Aarde. Die periode staat voor een nieuwe start vanuit rust, naar binnen keren, voelen wat er is en wat je nodig hebt. 

Dan 2 weken later is het volle Maan, dan zien we haar in al haar glorie. De energie die ze brengt is wat uitbundiger, meer naar buiten treden, dit zijn ook de dagen dat je van nature het liefste echt gezien wil worden, je voelt je sexyer en er is dan voelbaar meer energie. 

Als we daar onze cyclus ‘tegen aan houden’ zou het meest ideaal zijn als je dus de dagen rond nieuwe Maan ongesteld bent, dan is ‘als vanzelf’ je eisprong rond volle Maan, je loopt dat het meest natuurlijk mee in de stroom van energie die er is. 

Dat levert je zeker een aantal voordelen op. 

Want de onrust ik die voelde komt mede door het feit dat het vandaag volle Maan is, ik dus ‘naar buiten wil, ‘gezien wil worden’, doordat ik nu ongesteld ben wil ik eigenlijk, thuis zijn en lekker in mijn bubbel zitten. 

Ik kies nu voor het laatste, ik wil mijn lichaam rust en ruimte geven. Ik wil lief zijn voor haar. 

Hoe is het bij jou lieve vrouw? Hoe gaat dat bij jou? Wat doe je wel en wat niet en waarom? Hoe hou jij, je staande? Weet je wanneer het nieuwe/volle maan is, merk je daar ook al wat van? 

Laten we elkaar inspireren en motiveren. 

Bovenal laten we lief zijn voor onszelf en elkaar. 

Love.