Meedoen aan een modellen wedstrijd.

Het is een beetje een lang verhaal geworden. (Korter krijg ik het niet) Ik wil het graag met je delen. Waarom? Omdat ik hoop dat jij zo ziet dat hoe spannend het soms ook lijkt je gewoon echt de stap moet zetten en go with the flow. Ten tweede, ik ben er wel een beetje trots op.

Daar stond ik dan “ineens” na 10 jaar weer in een spijkerbroek. Nu hoor ik je bijna denken, “dat is toch niet zo bijzonder?” Nou dat was het voor mij wel…. Veel gebeurd in 10 jaar zeg. Ik was begin 20, nog thuis wonend, veel uitgaan en een vriendje. Daarmee paste ik redelijk in het plaatje zoals “men” verwacht dat je leven gaat. Maar heel vaak voelde dat alles behalve goed.

Door de jaren heen in veel hoeken gezocht of ik die rust, mezelf of wat dan ook kon vinden. Ik wisselde vaak van baan, vriendje de deur uit en om niet na te hoeven denken of te voelen bleef ik veel op stap gaan. Vaak hele gezellige avonden maar toch niet de voldoening die ik zocht.

Het zelfstandig gaan wonen bracht wel al wat rust. De zoveelste verandering van baan leek ook een goede stap. Beetje bij beetje leerde ik meer over chakra’s en ik leerde zelfs tarot kaarten leggen. Zo kwam er wat rust en nieuwsgierigheid naar wat er nog meer te halen is in het leven. Door de jaren heen wat kilo’s aangekomen en verandering van kledingstijl. Veel jurkjes , rokjes en broeken verdwenen uit de kast en kwamen er ook niet meer in. 1 Spijkerbroek bleef ik bewaren, als een soort fysiek houvast. Die kon ik niet los laten en zo dus ook niet het stukje niet tevreden zijn met wie ik ben. Inmiddels vele jaren later en het een en ander aan cursussen gevolgd. Veel over mezelf geleerd. Een klein aantal lieve en oprechte vrienden gemaakt die me regelmatig, ieder op zijn eigen manier, in mezelf laten geloven. De verhuizing begin 2014 naar Mill bracht het laatste beetje rust waar ik altijd naar had gezocht. 2014 was het jaar dat alles op zijn plaats viel. Hier en daar nog wat drempels te nemen en daar waren die lieve vrienden weer om me bij te staan. Met vallen en opstaan, enorm veel geleerd. Wat ben ik dichtbij mezelf gekomen. Een lieve vriendin voelde mijn emotionele drempel bij het idee van het kopen van een spijkerbroek. Ze werkt bij van Tilburg in Nistelrode. Ze verzekerde me ervan dat het daar in de winkel echt wel moet lukken om te slagen. Na een berichtje van mijn kant dat ik eraan kwam, nam ze heel de avond de tijd om mij te laten stralen in mijn eigen kracht. Zoveel broeken hingen er al klaar. Ik kreeg het al warm toen ik het zag. Mezelf in een broek in de spiegel zien… Gelukkig kreeg ik alle ruimte die ik nodig had om aan dat idee te wennen. Al snel vielen er veel modellen af. Er kwamen nog wat hulptroepen bij en uiteindelijk was daar dé broek. Eerst nog wat twijfel van mijn kant. Wat was het vreemd om mezelf te zien! Zo anders en toch zo mezelf. Oké, dan hebben we een broek maar dan wil ik er ook een truitje bij. De hele winkel op zijn kop voor het juiste truitje. Terwijl ik truitjes aan het passen was voelde ik het beeld over mezelf veranderen. Daar zo voor de spiegel zag ik steeds meer de mooie dingen aan mij als persoon, en zag ik alles wat ik gedaan heb om te worden wie ik nu ben. 10 minuten voor sluitingstijd waren we eruit. IK WAS GESLAAGD!!! Dat had ik 3 uur daarvoor niet gedacht. Dat voelde goed!

Thuis moest ik er ook nog mee naar buiten. Dus maar meteen mijn nieuwe broek aan en gelukkig kreeg ik bevestiging dat het een goede keus was. Een paar dagen later zag ik een goede vriend die me enorm geholpen heeft de afgelopen jaren om mezelf te mogen zien zoals ik ben. Mijn nieuwe outfit werd “geshowd”! Vol trots deze keer en gepaard met tranen. Tranen van vreugde, vreugde van het losgelaten oude zelfbeeld. Tranen van blijdschap dat ik deze laatste stap in een lang groeiproces heb genomen. Het groeiproces wat er voor gezorgd heeft dat ik nu helemaal klaar ben, om te zijn wie ik ben. Klaar om kei hard aan Lief Zijn Voor Jezelf te werken. Klaar om ook jou te laten stralen in je eigen kracht.

Lief Zijn Voor Jezelf. Dat is de naam van mijn bedrijf en natuurlijk is het geen toeval. Het is een boodschap aan jou en aan mezelf. Ja ook aan mezelf. Ik mag het ook nog leren. En wat doe ik al ? Elke dag mediteren, wandelen en voldoende water drinken. Ook ik heb mijn onzekerheden die voortkomen uit mijn oordelen over mezelf. Maar nu durf ik gewoon mijn spijkerbroek aan te trekken en voel ik me beter dan ooit. Zelfs als ik in de spiegel kijk! Wat is dat fijn! Het tegenstrijdige aan dit verhaal is dat de weegschaal een hoger gewicht dan ooit aangeeft. Niet dat ik me vaak weeg maar zo af en toe wel. De eerste keer was er een flinke teleurstelling: hoe kon dat nu? Ik voel me zo goed en de weegschaal geeft echt iets anders aan. Gevolg: een week van slag. Mezelf herpakt en ik zit weer lekker in mijn vel. En ik voel me super goed en zelfs sexy. Ik ben anders naar mezelf gaan kijken. Dat is echt fantastisch! Want wat is jouw idee van mooi? Dat hoeft namelijk niet mijn beeld van mooi te zijn. Ik heb mijn beeld losgekoppeld van dat van de maatschappij. De focus ligt volledig op mijn sterke punten : van mezelf houden en dat echt voelen in elke vezel van mijn bestaan.

Dat werkt goed! Zo goed zelfs dat ik me in heb geschreven voor een modellen wedstrijd! Dat was een super spannende stap, dankbaar voor wie ik ben. Heb ik deze stap wel gezet.

Liefs Bianca