Hoe ik van een gabbermeisje in een personal mentor transformeerde.

door | 8 mrt 2017 | 0 Reacties

En wat jij daarvan kunt leren!

Kraamverzorgster.

Nadat mijn eerste broertje geboren was, wist ik wat ik ‘later’ wilde worden. Kraamverzorgster. Dat was makkelijk voor mij en mijn omgeving want nu was mijn toekomst uitgestippeld.

Basisschool

Op de basisschool bleek al snel dat ik niet paste in het ‘algemene’ plaatje. Ik had moeite met lezen, schrijven en rekenen.

Op mijn eerste rapport staat : ‘werkt wisselvallig, doe je best, Bianca!, eenvoudige werkjes, dromerig, vriendelijk en behulpzaam, kan goed omgaan met iedereen, moeite om de inhoud te begrijpen.’

Ik kreeg bijles. Extra rekenen en schrijven. Ook werd ik getest of ik naar het ‘speciaal’ onderwijs doorgestuurd zou moeten worden.  2 Dagen uit de klas, wel op school en dat voelde niet fijn. De druk die ik voelde, voel ik nu af en toe nog.

Goed genoeg.

‘Gelukkig’ was ik ‘goed genoeg’ bevonden om te mogen blijven op de basisschool. Wel kreeg ik aangepast werk, zodat ik wel in de klas mee kon, maar op mijn manier. Ik weet nog dat de overige kinderen het altijd een beetje vreemd vonden dat ik niet alle stof in de werkboeken hoefde te maken. Ik voelde me alles behalve fijn op die manier.

VBO.

Verder ging alles zoals gepland. Na de basisschool ging ik naar het VBO. De richting die ik in het tweede jaar koos, was verzorging. In het derde jaar ging ik stage lopen bij Peuterspeelzaal ‘t Pinkeltje. Wauw! Dat was fantastisch! Met die kinderen spelen en zingen.

Het duurde niet lang of ik had besloten geen kraamverzorgster maar peuterleidster te worden. Dus ik wilde gaan uitzoeken hoe dat zou kunnen. Al snel kwam er een ‘einde’ aan deze droom. Het niveau waarop ik mijn diploma zou gaan halen, was te laag om de vervolgstudie te kunnen gaan doen. En met mijn problemen met engels, nederlands en wiskunde was zelfs een extra jaar niet genoeg.

Ellende.

Ik wist niet wat ik moest doen. Mijn ouders hadden het erg prettig gevonden als ik ‘gewoon’ mijn schoolloopbaan had vervolgd om kraamverzorgster te worden. Ik voelde in mijn hart dat het die richting zeker niet moest worden. MAAR WAT DAN WEL????

Daar had ik ook geen idee van. Ik ging op alle scholen kijken, kreeg ruzie met mijn mentor want die duwde me richting horeca-opleiding. Ik vond nergens gehoor. Ik voelde me alleen. Ik weet nog heel goed hoe vaak ik me afgevraagd heb wat het verschil zou maken als ik er gewoon niet meer zou zijn. Dan zou niemand last van me hebben en ik zou rust hebben.

MBO

Na weer een test en nog meer open-dagen bezocht te hebben, had ik de keuze gemaakt. Helicon in Nijmegen, om bloemist te worden. Was dat een keuze waar ik in mijn hart blij van werd? Nee, maar dit was de beste keuze van alle, in mijn ogen slechte keuzes, die ik had. Eenmaal in Nijmegen ontmoette ik mensen die al wat van de wereld gezien hadden. Leeftijdsgenoten, maar dan niet zo naïef en afwachtend. Juist ondernemend en eigen keuzes makend. Dat trok me wel aan. Ik liet me inspireren. Dit was voor het eerst dat ik echt ging ontdekken wat ik wilde.

Dat begon met het verven van mijn haar. Dat heeft inmiddels alle kleuren gehad. Het was een van de uiterlijke vertoningen om mensen op afstand te houden. Ik wilde rust. Ik kreeg het vriendje waar ik al jaren verliefd op was. Samen met hem en de ‘vriendengroep’  gingen we steeds meer op stap. Eerst naar de disco bij ons in het dorp en steeds meer verder weg. Toen ik 18 was en mijn rijbewijs en auto had, zijn we veel uitgegaan. Heel Nederland, België en Duitsland doorkruisten we.

Thuis,

Er was veel onbegrip. Ik begreep mezelf niet. Ik begreep mijn omgeving niet en mijn omgeving mij niet. Nu is dat redelijk normaal als je een puber bent. Toch was het in mijn geval niet ‘doorsnee’ . Het onbegrip zorgde voor veel spanning. Ik wilde niet thuis zijn en zocht ( onbewust) naar rust.

Feest.

De rust die ik zocht vond ik op hardcorefeesten. Dat klinkt misschien wat gek. Als ik nu terugkijk op die tijd, is juist dit wat er voor gezorgd heeft dat ik me staande heb kunnen houden.

Van maandag tot zaterdag werken en dan op zaterdag op stap. Even de wereld vergeten.

Laat wel 1 ding duidelijk zijn : Ik heb nooit drugs gebruikt!

Ik ging naar die feesten en hield dat vol op water en de liefde voor de muziek en de rust die ik er voelde. Daar kon ik namelijk zijn wie ik was/ wilde zijn. En er was niemand die er ook maar iets van zei. Dat was  zo’n grote opluchting. Ik had de zondag nodig om bij te slapen en op maandag begon hetzelfde liedje weer.

Verandering.

Door de jaren heen is er veel veranderd. Ik brak na 3.5 jaar met mijn vriendje, dat voelde niet goed meer. Vriendschappen hielden niet zo lang stand. Op eentje na! Ze is er nog steeds! Dat is zo fijn. Ik wisselde heel vaak van baan. Ik voelde namelijk overal onrust. Nergens rust, geluk of wat dan ook. Ik volgde de ene na de andere cursus om bij de volgende overstap een betere baan te kunnen bemachtigen.

En weet je? Dat ging me best goed af. Ik kwam als logistiek planner terecht en uiteindelijk mocht ik in mijn laatste ‘vaste baan’ een online programma beheren, presenteren en uitwerken. En dat voor iemand die niet eens haar MBO officieel heeft afgerond!

Rapport.

Ik hoef je waarschijnlijk niet uit te leggen dat het eerste rapport dat ik in groep 3 kreeg nog als een dagelijkse mantra in mijn hoofd zat/zit.

Ik heb inmiddels hard gewerkt om met positieve gedachten/ affirmaties en mediteren het een en ander om te zetten en los te laten.

Toch is het goed om te kijken waar je overtuigingen vandaan komen. Het zijn tenslotte maar overtuigingen.

Ontwikkeling.

Ik heb sinds mijn 19de (dus al ruim 15 jaar) hulp gehad op verschillende gebieden. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik heb kunnen transformeren. Ik weet dat ik alles zelf heb gedaan. Zonder die hulp was ik er niet op deze manier doorheen gekomen. Dat weet ik ook zeker.

Ik heb ooit eens tegen een van mijn coaches gezegd: Ik hoop op een dag mensen te kunnen inspireren. En kijk, dat is me ook gelukt.

Wat jij hiervan kunt leren?

  • je vindt soms dingen die je nodig hebt op de meest vreemde plekken.
  • je bent sterker dan je denkt.
  • sommige dingen hebben nou eenmaal tijd nodig.
  • je komt met de juiste hulp veel verder dan je ooit kunt dromen.
  • persoonlijke ontwikkeling is van belang.
  • lief zijn voor jezelf is dus niet alleen de naam van mijn bedrijf . Het is ook een dagelijks mantra voor mij.
  • je studie kan geen excuus zijn om dingen wel of niet te doen.
  • hoe ellendig je jezelf ook voelt, er is altijd een uitweg.
  • alles gebeurt met een reden.
  • mediteren je echt kan helpen.
  • positieve gedachten maken je sterk.
  • liefde voor jezelf is het allerbelangrijkste.

Welke transformatie heb jij doorgemaakt? Of welke wil je doormaken? Waar ben je nu? Welke stappen zet je?

Wat vond je van mijn verhaal? Ik hoor het graag van je.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *