Detoxen? Getver…

door | 18 mrt 2016 | 0 Reacties

Wat mijn detox-ervaring jou kan leren.

Weinig energie, slechte huid, en mijn haar kan ook wel wat glans gebruiken. Dus na wat onderzoek op het internet besloot ik een week te gaan detoxen. Dat is op zich al een uitdaging. Zeker als je een chocolade verslaving hebt zoals ik. Ik heb door mijn werk nu eenmaal een voorbeeldfunctie dus ik moest serieus aan de slag.

Dagenlang kun je er over lezen. Dat heb ik redelijk beperkt. Ik heb me goed voorbereid. Dat is immers het halve werk. 😉 Boodschappenlijstje gemaakt en hup, naar de winkel. Daar begon het al. De geur van vers brood kwam me tegemoet. Dat stond niet op mijn lijstje. Vervolgens heb ik dingen gekocht waarvan ik tot op dat moment niet wist dat het bestond.

Maandagochtend begin ik met een glas warm water en citroen. Dat is nog eens wat anders dan een boterham met chocoladehagelslag. Heel mijn lijf schreeuwde om een zoete tegenaanval. Het eerste sapje wat ik gemaakt had was verrassend lekker. Dat gaf moed. Die daarop volgde spoelde mijn moed in één slok weg. WAT WAS DAT VIES!

Bij elke slok vroeg ik me af of ik zou stoppen. Zo ook bij het 3de en 4de mengsel van die dag. Er Detoxstaan elke dag 6 sapjes op het menu. Dat is veel groenigheid kan ik je vertellen. Inmiddels een paar dagen verder. Still going strong… Het bewustwordingsproces voelt bijzonder. In de voorbereiding lees je overal het advies om het in zo’n week ook rustig aan te doen. Niet werken, veel mediteren en tot jezelf komen. Een week niet werken zit er voor mij nu even niet in dus dat blijft gewoon door gaan.

Toch gebeurt er veel met je. Ik ontdek dat ik door de dag heen veel met eten bezig ben in mijn hoofd. Hoe vaak ik het gebruik als vlucht om maar niet iets anders te hoeven doen. Niet dat ik  zoveel snoep. Nu kom ik er achter dat ik vaker dan nodig is boodschappen ga doen. Om  huishoudelijke klussen te ontwijken. Het eten en de dingen daarom heen zijn een gewoonte geworden. Dat is op zich niet zo erg maar wel de moeite waard om me af te vragen wat het me brengt.

Daarbij denk ik bij elke slok:

  • Zal ik stoppen?
  • Dit is vies!
  • Waarom doe ik het ook al weer?
  • Ik merk nog geen verschil alleen dat ik niets mag eten
  • Ik heb zo ontzettend veel zin in chocolade, ijs, boterhammen, gebraden kip enz.

En dan heb ik weer een slok op en voel ik me super trots. Omdat ik mijn lijf de kans geef om zich te reinigen. Stoppen zou makkelijk zijn maar ik ga toch door.

Gisteren  werd me nog iets duidelijk. Toen ik mijn beklag deed over de vieze smaakjes zei mijn gesprekspartner  : “jouw ‘gejamaar’ staat je deze week nog zo in de weg dat je gaat stoppen, is dat wal je wilt?”  Auw! Die kwam binnen. Mijn ‘gejamaar’? Ben ik een ‘jamaar’ mens dan? Oei dat was een reflectie-moment dat ik niet zag aankomen. Het kwam super hard binnen.

Vervolgens hoorde ik mijn geweldige coach weer in mijn hoofd “The way you do anything is the way you do everything!”. Dat heeft me aan het denken gezet.

Ik benader nu mijn detoxweek positief. Ik ben blij dat ik deze ‘lekkere’ sapjes mag drinken. Niet echt! Het zorgt er wel voor dat ik een andere energie ervaar.

Dit betekent dat je met je eigen gedachten dus echt alles kunt maken of breken.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *