Wat kun jij leren van mijn verkeerde afslag?
Lees dit blog en laat je inspireren. En neem ook eens een verkeerde afslag.

Dankbaar zijn, het uiten van je dankbaarheid, dankbaarheid voelen.
Het komt allemaal neer op hetzelfde, en het is super krachtig.

Ik besteed er dan ook regelmatig aandacht aan in mijn blogs en de e-mails die ik verstuur. Zelf schrijf ik al 15 jaar elke dag op waar ik die dag dankbaar voor ben. Elke dag 5 dingen. Inmiddels heb ik daar 5 dingen aan toegevoegd waar ik trots op ben.

Afgelopen donderdag mocht ik 35 worden. Dat heb ik gevierd door een masterclass te geven.
De hele dag stond in het teken van geven. Dat alleen al was iets om dankbaar voor te zijn. Dat ik zoveel mocht geven.
Die dag was werkelijk 1 groot cadeau. De deelnemers kwamen met cadeautjes en bedankten me op voorhand al dat ze aanwezig mochten zijn. Er waren wat bekende en ook nieuwe gezichten. Ik werd liefdevol geïntroduceerd en het feest kon echt beginnen.
Het was een super toffe ervaring om zo voor een groep mensen te mogen staan en mijn kennis te mogen delen. Om de reacties te mogen zien en horen.
Ik heb van elke seconde intens genoten!

De dag verliep volgens planning en dat was al een cadeautje op zich. De reacties gaven me een onbeschrijfelijk mooi gevoel. Dankjewel is echt te zacht uitgedrukt. De deelnemers hebben veel geleerd en ik ook.
Ik heb geleerd dat dit is waar ik super gelukkig van word. Echt een verschil maken in het leven van iemand anders. En dat het liefst op grote schaal.
Mijn doel: 1.000.000 mensen helpen. Ik ben al leuk op weg maar er mag nog wel wat vaart in komen om mijn doel te bereiken.

Zo sprak ik aan het einde van de dag met Marian. Ze was een geweldige hulp. Voor, tijdens en na mijn masterclass. Over hoe gaaf de dag was, hoe tof dit was en hoe cool een vervolg hierop zou zijn. Ze zei: “volgend jaar sta je in Nieuwegein. Dan rennen ze naar achteren om zich in te schrijven voor de training op Curaçao.” (Nieuwegein is de plek waar ik het laatste jaar veel trainingen heb gevolgd, samen met 1500 mensen in de zaal.)

We zagen het beiden al meteen voor ons. En de smile op ons gezicht werd nog groter.
Marian is dan ook meteen aangesteld als leidster van mijn B-team (het team van vrijwilligers dat mij ondersteunt tijdens het geven van trainingen)

Na een knuffel ging ik naar huis. De weg ken ik inmiddels. Vlak voor mijn afslag dacht ik nog even een vrachtauto te halen, binnen die ene seconde ‘vergat’ ik mijn afslag. Ben ik verder op de A2 blijven rijden. Helemaal nagenietend van de mooie dag. Alles kwam als liefdevolle herinnering nog een keer voorbij. Denk ik na een hele tijd, huh, waar ben ik??? Ik kijk op de borden en zie de afslag ‘Nieuwegein’. Dat dus.
Ten eerste ben ik dus helemaal via Utrecht gereden en heb ik dat niet in de gaten gehad. Ten tweede ben ik dus rechtstreeks naar Nieuwegein gereden. Hoe duidelijk kun je op weg zijn naar je doel. Ik moest dus echt heel hard lachen.
En de glimlach op mijn gezicht werd alleen nog maar groter.
Dit was misschien nog wel het grootste cadeau van die dag.

‘s Morgens voordat we startten zei ik nog: “ Ik voel dat het vandaag een belangrijke dag wordt. Dat vandaag echt iets groots gaat neerzetten.” Los van het feit dat ik een verschil heb gemaakt in het leven van de mensen die er waren, heb ik heel duidelijk gevoeld dat ik door mag blijven gaan met mijn grote doel. Dat mijn werk belangrijk is en dat mijn werk heel hard nodig is. En dat groot dromen niet groot genoeg kan zijn.

Ik ben op weg naar Nieuwegein, ga je mee? Samen reist namelijk gezelliger. Zie onderweg wat je al bereikt hebt, zie de seinen, uit je dankbaarheid en maak het gezellig.

De dag was fantastisch, niet in woorden uit te drukken zo tof. Ik ben dankbaar van hier tot de maan en weer terug.
Ik ben een duidelijke weg voor mezelf ingeslagen, ik weet waar ik naar toe wil. Het hoe komt dan vanzelf. Dat heb ik deze dag weer eens gevoeld.
Bij thuiskomst kreeg een knuffel en kus van mijn lieve vriend. Er stond een mooie bos bloemen klaar en hij wilde graag weten hoe mijn dag was geweest. Hij was uiteraard super trots op me.
Ik was nog lang een stuiterbal van positieve energie.
Uiteindelijk in zijn armen in slaap vallen was de kers op de taart. Hard werken en een verschil maken is super tof – samen zijn met mijn lieve vriend – en dat is een van de mooiste momenten die ik kan en wil ervaren.

Waar ben jij dankbaar voor? Waar wil jij naartoe? Welke signalen zijn er en zie je ze ook? Welke ‘verkeerde’ afslag bezorgt jou een glimlach op je gezicht?
Schrijf je in voor in van mijn trainingen en kijk of dat een ‘verkeerde’ afslag voor jou is.

Laat het me weten, samen reizen is zoveel leuker.

Spread the love,
enjoy live.
Love Bianca